Sa wakas ikakasal na ang anak ko. Actually, anak ng asawa ko si Kana, na namatay noong bata pa siya. Dahil nagsumikap akong palakihin si Kana na mag-isa hanggang ngayon, nakikita ko ang aking pinakamamahal na babae na malapit nang ikasal, napakasaya ko. Gayunpaman, kamakailan lamang ang aking mga damdamin ay naging napakakomplikado. Gabi-gabi napapanaginipan ko... si Kana! Paulit-ulit ding sinasabi ni baby na panaginip lang ito, kaya kong gawin ang lahat ng gusto ko. Ngunit makalipas ang ilang beses, alam ko rin na hindi ito pantasya, nililigawan ko ang aking mahal na anak! At bago ang araw ng kasal ni Kana, tapat kaming nagpahayag ng aming nararamdaman sa isa't isa. At simula noon, kahit may asawa na, madalas pa rin umuuwi si Kana, hindi na kami nahiya bagkus ay handa na kaming sumugod sa isa't isa hanggang sa mabuntis si Kana...
